Όλα τελειώνουν κάποτε και όλο προχωράμε,
ίσως τελικά σκοπός μας είναι να φεύγουμε.
Σήμερα τέλειωσε κάτι πολύ δυνατό που υπήρχε ανάμεσά μας,
κάτι που έκανε τη σχέση μας μοναδική.
Νιώθω τυχερή που το έζησα.
εγώ κι εσύ τόσο κοντά
να παίρνεις ζωή από μένα
και 'γω να σου δίνω ό,τι πιο δικό μου,
μαζί με την αγάπη μου, που όλο και μεγαλώνει.
Εγώ θα συνεχίσω να είμαι εδώ,
να σε βλέπω, να σε νοιάζομαι
να αφουγκράζομαι την ανάσα σου,
να είμαι πάντα στο πλάι σου,
χωρίς, ελπίζω, να σε κουράζω
ή να σε κάνω να πνίγεσαι.
Εγώ κι εσύ πάντα μαζί, αλλά και χώρια.
Να σε φροντίζω και να σε νοιάζομαι στο τώρα,
μέχρι τη στιγμή που μόνος σου θα προχωρήσεις
στον κόσμο του αύριο.
Καλή συνέχεια...
Αγαπητό μου σκουλουκούιν... Πρόσφερες πολύ αγάπη... Εκείνο το είδος της άδολης που κολλά στο υποσυνείδητο και θα είναι για πάντα εκεί... η χειραφέτηση είναι δύσκολη... Τώρα θα το καταλάβουμε κι εμείς,που τόσς φορές θέλαμε να μας αφήσουν το χέρι να προχωρήσουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣα χτες θυμάμαι το δικό μας αποχωρισμό...Σε μια σχέση που κράτησε 13 μήνες...πάνε άλλοι τόσοι από τότε και ακόμα το θυμάμαι, κάθε λεπτό, κάθε στιγμή που περάσαμε μαζί...Μακάρι να είμαι τυχερή να ξαναζήσω αυτή τη σχέση αγάπης...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ.
είχε μέρες να σε διαβάσω..με συγκίνησες πολύ με αυτό, και με το δυστύχημα..ξέρω, και για τα δύο..όσο για το συγκεκριμένο εύχομαι και ελπίζω σύντομα να το ξαναζήσεις εις διπλούν!!! φιλιά πολλά....Butterfly
ΑπάντησηΔιαγραφή