Πέμπτη 6 Ιανουαρίου 2011

Γλυκός αποχωρισμός . . .


Όλα τελειώνουν κάποτε και όλο προχωράμε,
ίσως τελικά σκοπός μας είναι να φεύγουμε.
Σήμερα τέλειωσε κάτι πολύ δυνατό που υπήρχε ανάμεσά μας,
κάτι που έκανε τη σχέση μας μοναδική.
Νιώθω τυχερή που το έζησα.
εγώ κι εσύ τόσο κοντά
να παίρνεις ζωή από μένα
και 'γω να σου δίνω ό,τι πιο δικό μου,
μαζί με την αγάπη μου, που όλο και μεγαλώνει.
Εγώ θα συνεχίσω να είμαι εδώ,
να σε βλέπω, να σε νοιάζομαι
να αφουγκράζομαι την ανάσα σου,
να είμαι πάντα στο πλάι σου,
χωρίς, ελπίζω, να σε κουράζω
ή να σε κάνω να πνίγεσαι.
Εγώ κι εσύ πάντα μαζί, αλλά και χώρια.
Να σε φροντίζω και να σε νοιάζομαι στο τώρα,
μέχρι τη στιγμή που μόνος σου θα προχωρήσεις
στον κόσμο του αύριο.
Καλή συνέχεια...

3 σχόλια:

  1. Αγαπητό μου σκουλουκούιν... Πρόσφερες πολύ αγάπη... Εκείνο το είδος της άδολης που κολλά στο υποσυνείδητο και θα είναι για πάντα εκεί... η χειραφέτηση είναι δύσκολη... Τώρα θα το καταλάβουμε κι εμείς,που τόσς φορές θέλαμε να μας αφήσουν το χέρι να προχωρήσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σα χτες θυμάμαι το δικό μας αποχωρισμό...Σε μια σχέση που κράτησε 13 μήνες...πάνε άλλοι τόσοι από τότε και ακόμα το θυμάμαι, κάθε λεπτό, κάθε στιγμή που περάσαμε μαζί...Μακάρι να είμαι τυχερή να ξαναζήσω αυτή τη σχέση αγάπης...

    Σε ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. είχε μέρες να σε διαβάσω..με συγκίνησες πολύ με αυτό, και με το δυστύχημα..ξέρω, και για τα δύο..όσο για το συγκεκριμένο εύχομαι και ελπίζω σύντομα να το ξαναζήσεις εις διπλούν!!! φιλιά πολλά....Butterfly

    ΑπάντησηΔιαγραφή