Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Προσωπική εξομολόγηση: Ναι, χάννω...




Χάννω καθημερινά μικρά πράματα.
Ξαπωλώ τα όπου να 'ναι, τζαι μετά γυρεύκω τα τζαι αγχώνουμαι. Μουρμουρώ τζαι ρωτώ όσους είναι γύρω που αν τα είδαν. Συνήθως τα βρίσκω κάπου, τέλεια ξαπόλυτα. Ώσπου να τα έβρω όμως συγχίζουμαι και εκνευρίζουμαι. Τζαι χάννω πολλές ώρες που τη ζωή μου γυρεύοντας πράγματα που έχασα. Τι σπαστικό !

Χάννω πράγματα συναισθηματικής αξίας.
Εν εshει πιο εκνευριστικό πράγμα. Έχασα τη βέρα του γάμου μου (δε με έκοψε ιδιαίτερα για να είμαι ειλικρινής, πρώτον γιατί ποτέ δε μου άρεσαν τα δαχτυλίδια και δεύτερο γιατί δεν πιστεύω ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με την ουσία της σχέσης μου, έτο είναι κι αυτό ένα κατεστημένο, να πρέπει να δείχνεις στους άλλους που στέκεσαι...). Έχασα επίσης μια φωτογραφία και κινδυνεύω να μη μου ξαναμιλήσει κάποιο πολύ αγαπητό μου πρόσωπο.

Χάννω πράγματα αξίας.
Αξίας φυσικά για τα δικά μου δεδομένα. Μια φωτογραφική 100 λιρών πριν από καμμιά δεκαριά χρόνια, τα λεφτά μου στο ταξίδι μου στην Ισπανία όταν ήμουν φοιτήτρια πριν κάποια χρόνια. Ευτυχώς κάποιοι καλοί φίλοι με λυπήθηκαν και μου κέρασαν ή μου δάνεισαν γιατί δεν είχα ούτε να φάω...

Χάνω το δρόμο μου.
Δεν έχω καμμιά, μα καμμιά αίσθηση της κατεύθυνσης. Μόνο η κολλητή μου από το γυμνάσιο είναι χειρότερη από εμένα. Ειδικά άμαν πάω να μείνω σε κανένα ξενοδοχείο, χάνουμαι στους διαδρόμους του. Βασικά πάω όπου μου έρτει, χωρίς να σκεφτώ...

Χάννει τζαι λλίον ο νούς μου.
Αυτό όμως είναι μεγάλη ιστορία. Έτο, ώρες ώρες, είμαι τέλεια στην κοσμάρα μου. Πολεμώ το, αλλά τι να κάμω. Έτσι είμαι. Πρέπει να με αγαπά κάποιος για να με αντέχει... Νομίζω είμαι συμπαθητική κατά βάθος και αν κάποιος με πάρει χαλαρά μπορεί και να γελά και να περνά καλά μαζί μου.

Αυτά...

ΥΓ.:
1. Αν με δείτε κάπου θα με αναγνωρίσετε εύκολα. Είμαι τζείνη που συνέχεια γυρεύκει κάτι. Κάθε φορά που αλλάσσω περιβάλλον δουλειάς, στην αρχή παραξενεύονται μαζί μου και αγωνιούν κάθε φορά που χάννω κάτι. Μετά καταλάβουν με, τζαι δεν μου διούν ιδιαίτερη σημασία (τζαι πολλά καλά κάμνουν). That 's me and that 's all I can do. Sorry.
2. Μη μου εμπιστευτήτε ποτέ κάτι δικό σας. Θα το χάσω και θα χαλάσουμε τη σχέση μας. Και θα είμαι κρίμα γιατί θα νιώθω άσχημα...

13 σχόλια:

  1. Καλά εγώ να δεις πόσο χάνω... από κάθε πάντα!

    Καλό μήνα!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Eγώ άμα βιάζομαι χάνω τα πράγματά μου γτ τα βάζω ασυναίσθητα σε άσχετους τόπους που δεν θα τα έβαζα υπό κανονικές συνθήκες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σκουλουκούι θα σου πω ακριβώς ότι λέω και στον Μοτορτζή. να είσαστε συγυρισμένοι, να βάλετε τα πράγματα σας ένα τόπο τζαι να μετν τα πετάσσετε ποτζεί τζαι που ποδά για να τα βρίσκετε την ώρα που τα θέλετε.
    νευριάζω να με ρωτά αγάπη που είναι τα κλειδιά μου, που είναι τα γυαλιά μου, που είναι το usb μου, που είναι τα παπούτσια μου, που είναι οι πυζάμες μου. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Α τζιαι εγώ έχασα τη βέρα μου. Μετά εξαναήβρα την. Δυστυχώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. το νου σου μόνο να μεν έβρεις. επήξαμεν στους νούσιμους:)

    υ.γ. πάντα εθαύμαζα τους αθρώπους που έχουν αίσθηση του προσανατολισμού. ίνταλος το κάμνουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το χιούμορ θωρώ δεν το χάνεις... οπότε σε καλό δρόμο βρίσκεσαι... Keep losing! :))

    Καλό μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Συμφωνω με τον προλαλησαντα!
    Αφου δε χανεις το χιουμορ σου, δε χρειαζεται να ανησυχεις!
    Να θυμασαι μονο να μη χανεις το χαμογελο σου. :)

    Ααα, τι παει να πει "τελεια ξαπολυτα"?
    Και τι "ινταλος"?

    Θα μαθω Κυπριακα μαζι σας ! χιχι :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητές φίλες, ευχαριστώ για την κατανόηση, ξέχασα να πω ότι σχεδόν να χάσω και το μπλοκ μου, όταν μετά από καιρό είχα σχεδον ξεχάσει τον κωδικό σύνδεσης.
    Μάνα, κάμε υπομονη με έμας τους χασκιασμένους που χάνουμε τα πραγματα μας.
    Αππωμένη, μα είμαι νούσιμη, εν σου εφάτσαρα τόσον καιρό;
    Free spirit, σίγουρα θα τα μάθεις τα κυπριακά, αφού τα προτιμούν οι κυπραίοι στα μπλοκ τους, ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να σου φανεί χρήσιμη μια "ξένη γλώσσα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. μα να χάσεις τζαι το μπλογκ! Ίσως εν απλά αφηρημάδα τζαι αν δώκεις λίν σημασία τζαι εν είσαι στον "αυτόματο πιλότο" εν θα τα χάνεις. Το ότι χάνεις λίο, εν νόρμαλ. Ούλλοι χάννουμε..απλά μερικοί λίο τζαι άλλοι πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ο αυτοσαρκασμός είναι μεγάλο προσόν και καλή άμυνα !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Το πιο ωραίο είναι να χάνει κανείς το δρόμο του! Αφού όλα είναι δρόμος, που λέει και το τραγούδι.
    Καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τα γυαλιά σου ενώ τα φορείς, έχασες τα καμιά φορά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μα τί ωραίο ποστ αγαπητό σκουλουκούιν... Το ζήτημα είναι να μη χάνει κάποιος εκείνους που αγαπά... τα υπόλοιπα είναι αναλώσιμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή