Σκέψεις ενος πρίγκιπα στο γάμο του και ενός ακάλεστου σκουληκιού.

Είδα κι εγώ σε άμεση μετάδοση το γάμο του αιώνα. Καλό και προκομμένο παιδάκι μου φαίνεται ο πρίγκιπας Γουίλλιαμ, εκτός αν είναι η τάση που έχω και η αφέλειά μου να τους βλέπω όλους καλούς. Νομίζω μάλιστα ότι διάβασα τις σκέψεις του εκείνες τις ώρες του γάμου του και σας τις αποκαλύπτω.

Σκέψεις του πρίγκιπα:

- Ποιος τους είπε να συναχτούν ούλλοι να με δουν να παντρεύκουμαι; Δεν έχουν τίποτε καλύτερο να κάμουν στη ζωή τους;

- Ιντα εκουβαλήσουν τούτα ούλλα τα δεντρά μες την εκκλησιά; Δεν μας φτάνουν οι τόσες ζωντανές γλάστρες που βρίσκονται εδώ;

- Μα τούτη η στετέ μου επέλλανεν τέλεια; Γιατί εντύθηκεν όπως το καναρίνι, τόσο χρονών κοτζιακάρα; Οξά είπαν της ότι το κίτρινο είναι το χρώμα του πάθους τζαι έχει όρεξη για τρελλίτσες απόψε με τον παππού;

- Γιατί έπρεπε να βάλω τούτην τη γελοία στολή και τα φαίνομαι τετράπαχος, εγώ που μια ζωή πρόσεχα τη σιλουέττα μου; Εχάθηκε σιόρ ένα απλό κοστούμι;

- Τι επάθαν ούλλες τζαι εφορήσαν τούτες τες καππελάρες; Αφού ήλιο δεν έχει σ' αυτή τη χώρα, εξάλλου κανένα από αυτά δεν προφυλάσσει από τον ήλιο. Τζείνον της Βικτώριας Μπεκαμ εν χάλια, αλλά είχεν και ένα χειρότερο (εν ξέρω ποια ήταν για να πω, ήταν καφέ και έμοιαζε με τα κέρατα του Ρουντολφ. Μάλλον ήβρα την, εν η πριγκίπισσα Μπεατρίς).

Σκέψεις ενός σκουληκιού:

Δε θα ξαναπαραπονεθώ που άρχισε να κκελιάζει ο Σκούλουκος. Κοτζιάμου πρίγκιπας και άρχισε να χάνει τα μαλλιά του.

Πάντως μπράβο της Κατερινούς που εβάφτηκε μόνη της. Έκαμε μαθήματα πριν φυσικά αλλά τουλάχιστον έμαθεν τζαι μια τέχνη. Μπορεί να της βρεθεί καμμιά φορά. Δαμέ όχι μόνο κάθε νύφη κυπραία αλλά και η μάνα της, οι αρφάες της, οι κάττες της κλείνουν ραντεβού στην αισθητικό.

Πιλέ μου έναν κόκτεϊλ του κόσμου έπρεπε να το κάμει κοτζιάμου βασίλισσα η Αλισαβού. Δαμέ κάθε ψωροκυπραίος βάλλει ανοικτή πρόσκληση στις εφημερίδες όταν παντρεύκει τα παιδκιά του.

Στον γάμο ήταν καλεσμένοι 1000 φίλοι του ζευγαριού. Άμαν είσαι πρίγκιπας φυσικά έχεις και 1000 "φίλους".

Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες. Μια ζωή να σε παρακολουθούν... να σε σχολιάζουν... να πρέπει να ακολουθάς πρωτόκολλα. Να διάς ένα φιλούιν τέλεια στα πεταχτά της γυναίκας σου που το μπαλκόνι, των δύο δευτερολέπτων δαμαί που κάθε κυπραίος και κυπραία διούν φιλιά διαρκείας έξω που την εκκλησία του χωρκού τους. Και τι να το κάμεις το πριγκιπιλλίκι όταν έχεις χάσει τη μάνα σου από παιδί. Άτε, ας είναι ευτυχισμένα τα πλάσματα.